Verbondenheid: de omgevingscirkels

In de tweede les hadden we het over verbondenheid binnen het thema 'mens en maatschappij'. We bespraken hierbij 5 leerdomeinen waarbij verbondenheid centraal staat, namelijk de omgevingscirkels. We zoeken verbondenheid met onszelf, anderen, het materiële, de samenleving  en de natuur. 

1. Zichzelf

We zoeken verbinding met onszelf, met onze gevoelens, verlangens, gedachten. Mensen moeten zich leren goed voelen in hun vel, zichzelf te aanvaarden met hun mogelijkheden en beperkingen. Bijvoorbeeld: vroeger werd ik altijd gepest omwille van mijn haarkleur. Nu hoor ik vaak complimentjes over mijn haar en ben ik er echt trots op.

2. Anderen 

Mensen zijn geen mensen zonder contact met anderen. Tussen mensen die elkaar ontmoeten is er altijd contact. Als dat contact goed is, komt er verbinding tot stand: echt luisteren, respect voor elkaar opbrengen, aandacht hebben voor wensen en behoeften van de ander. Bijvoorbeeld: Als ik nieuwe mensen leer kennen is er ofwel en klik, ofwel totaal niet. Wanneer de klik goed is, is de kans groot dat ik zeer goed mee bevriend zal raken. Op peda heb ik sarah in het begin van het jaar leren kennen, en nu zijn we bijna onafscheidelijk. Fantastisch gewoon!

3. Het materiële 

Mensen krijgen ook binding met het materiële. Wanneer ze het materiële beter leren kennen, dan groeit ook de verantwoordelijkheid en de zorg ervoor. Bijvoorbeeld: als iemand met zorg de tuin heeft aangelegd, zal je deze niet vervuilen.

4. Groep/samenleving/cultuur 

Mensen maken deel uit van een grotere samenleving. Ook hiermee moeten ze verbinding kunnen maken. Ieder mens of iedere groep in kleinere of grotere samenlevingsverbanden verdient respect. . Ieder mens/groep heeft zijn mogelijkheden en kwaliteiten en dient in zijn eigenheid te worden gewaardeerd. Zo groeit verbondenheid tussen de mens en de gemeenschap waarin hij leeft en tussen groepen en het grotere samenlevingsgeheel. Een voorbeeld hiervan: Samenwerken met verschillende groepen, verschillende mensen, om geld in te zamelen voor een goed doel.

5. Levensgeheel/ de natuur

Hier staan we stil bij de mens als onderdeel van het grotere geheel. In feite komen in deze band dus alle 4 de cirkels samen, hier ontmoeten ze elkaar. In deze alles overstijgende cirkel van verbondenheid horen ook religieuze of andere levensbeschouwingen thuis.

De omgevingscirkels.

Waar sta ik op vlak van ecologie

Ik kan mezelf wel een natuurmens noemen. Ik doe niets liever dan lange boswandelingen maken, kampen bouwen met natuurlijk materiaal, een kampvuur houden in openlucht, kamperen, genieten van de zon op mijn gezicht, bergen beklimmen enz. 

Mijn mooiste ervaring met de natuur was in Sy. We beklommen metershoge rotsen en hadden een prachtig uitzicht op het woud. Ik had nooit gedacht dat ik me zo kon uitleven in de natuur. 

Ik vervuil niet, ik gooi geen papiertjes of andere restjes op de grond en heb veel respect voor alles wat leeft ( buiten spinnen en muggen). De natuur is nog altijd een bron van inkomsten en voedsel voor ons, en ik ben van mening dat we dit niet in gevaar mogen brengen. Zelf let ik niet bepaald op de verwarming of verlichting, kortom ik let niet op mijn energieverbruik. Ik heb veel bewondering en respect voor de natuur, maar vind niet dat ik iets aan mijn levensstijl zou moeten veranderen. 
Als we er iets aan willen doen, ligt de eerste stap volgens mij bij de regeringsleiders. Er is goede samenwerking nodig om stappen te ondernemen en ik denk dat dit tegenwoordig ontbreekt in onze samenleving. 

Waar staan de mens en de natuur bij verschillende wereldreligies?

Het christendom

De natuur is in het christendom belangrijk. Ze was namelijk een onderdeel van de schepping van God. De mens werd als laatste geschapen en heeft de taak gekregen deze schepping goed te onderhouden. 
Dit laatste is helaas niet zo meer. 


Het boeddhisme 

De boeddhisten zien de aarde als een levend wezen met zorgzame eigenschappen. Het geeft ons de plaats om te leven en om ons leven op te bouwen. Voor hen is het belangrijk dat we samenwerken om Moeder Aarde gezond te houden, anders wordt ze ziek. Dit is helaas wel al gebeurd. 
Boeddhisten beschouwen zichzelf, de mens, als onderdeel van de natuur. We zijn er afhankelijk van, dus mogen we niet doen alsof we de aarde bezitten. Volgens mij sluit deze visie dus aan bij het 'ecocentrisme'.

Het hindoeïsme 

Het hindoeïsme kent een heleboel heilige boeken. De oudste heilige boeken ter wereld zijn de Veda's. Er staan geen wetten of regels in maar, maar teksten over onder meer God, wiskunde, geneeskunde, het heelal, de natuur en hoe je goed moet leven. Alle hindoes kijken op één bepaalde manier naar de natuur. Ze geloven in het goddelijke in alle levende wezens en hebben daarom groot respect voor de natuur. Sommige hindoes geloven bovendien dat de natuur een ziel kan hebben. Volgens het hindoeïsme is de plicht van ieder lens om altijd bezig te zijn met het verrichten van goede, eerlijke en oprechte daden. Van die daden profiteren andere mensen, dieren, planten en het milieu. 

De islam 

Het Turkse Tema maakt Turken bewust van de noodzaak om erosie te bestrijden. De noodzaak van natuurbescherming kwam hier later bij. Tema beroept zich op de Koran. In de Koran staan er soera's. Een soera beschrijft dat alle planten en bomen de eer van Allah zingen. Een goede moslim gedraagt zich dus ook verantwoordelijk naar zijn omgeving. 

Het jodendom 

Jahweh, de god van de joden, heeft de natuur aan de mens gegeven, dus moet de mens er goed mee omgaan. Er zijn veel joodse organisaties die zich richten op de natuur. Deze organisaties willen de mensen dichter bij de natuur brengen, willen hen leren over de natuur, kinderen bewust opvoeden met de natuur enz.
Maar de natuur is niet alleen iets positiefs voor de joden. God kan de natuur ook gebruiken om mensen te straffen. Sommige joden zien in de huidige milieuvervuiling ook een straf van God. 

Besluit

De mens maakt deel uit van de aarde, en haalt haar grondstoffen eruit. We zijn er dus afhankelijk van, wat betekent dat we ervoor moeten zorgen om onszelf en de wereld niet in gevaar te brengen. 

Welvaart zonder groei?

Hoe zal onze wereld eruit zien in 2050? Zal het koolstofgebruik tegen dan verminderd zijn? Zoja, hoe moeten we dit in hemelsnaam realiseren? 
Dit zijn enkele vragen die aan bod komen in de uiteenzetting van prof. Tim Jackson. Hij is een economist die de links tussen levensstijl, omgeving en sociale waarden bestudeerd. 

Imagine a world...

Jackson doet zijn uiteenzetting met ' een nieuwe economie' als centraal begrip. 
Hij verklaart dat de mensen tegenwoordig alsmaar meer willen ( zie Greed Song) en ons koopgedrag als excessief beschouwd kan worden. En door onze hebzucht wordt onze planeet alsmaar meer belast. Natuurlijk denken wij hier niet echt aan en staan we niet stil bij de gevolgen. We denken niet aan de personen die na onze dood op de planeet moeten leven, onze volgende generaties. 
Alles staat in de huidige samenleving ook in functie van produceren en consumeren, met als doel winst behalen en economische groei stimuleren. Wel, we zijn niet goed bezig. We kunnen ons leven al niet meer voorstellen zonder comfortabele zetels, een oven, een auto, huis enz. We kunnen dus niet meer leven zonder luxe. 

Als eerste vertelt hij over het immense aantal koolstof in de lucht op deze planeet. Hij wil dat dit tegen 2050 drastisch is verminderd. Zo drastisch, dat het praktisch onmogelijk lijkt. Zeker nu we alsmaar meer produceren en consumeren. 

Volgens hem worden mensen ook gestuurd door angst. Angst om er niet bij te horen. Dat verklaart ook de vele trends die onze wereld kent. Een klein voorbeeld hierbij: Furby. Toen dit amusante speeltje op de markt kwam was er een overweldiging. Iedereen wou dit diertje. Ook Didll-kaarten zijn een gekend fenomeen. Als je ze niet had of ruilde, had je kans om uitgesloten te worden en mensen zijn als de dood voor uitsluiting. 
Door ons overmatig koopgedrag en door onze angst kopen we dus zaken die niet noodzakelijk zijn. Vaak ga je hiervoor een lening aan, iets die erge gevolgen kan hebben als je niet zo kapitaalkrachtig bent. 
Al deze zaken verhogen de druk op de planeet. 

Een bepaald stuk van zijn uiteenzetting deed me aan iets denken dat we tijdens de lessen wereldoriëntatie gezien hebben, namelijk het ecocentrisme 
Jackson verklaart dat de mensen verantwoordelijk zijn voor het gezond houden van onze aarde, en er verstandig mee om te gaan. 
Cheaf Seattle dacht er ook zo over, dit zijn 3 elementen van zijn filosofie:

• De mens is deel van de aarde.
• De aarde is noodzakelijk voor het menselijk leven. De mens kan dan ook de aarde niet bezitten.
• De mens moet de aarde als zijn moeder behandelen. 

Zelf ga ik ook akkoord met deze filosofie. Natuurlijk wilt iedereen een gezonde planeet, maar we zijn ons gewoon niet bewust van alles wat we fout doen. Zoals ik al eerder vermeldde is het belangrijk dat we de planeet leefbaar houden voor de volgende generaties, maar daar staan we gewoon niet bij stil. We moeten ons dus focussen op een vermindering van de luxe zodat we dit probleem kunnen verminderen. De welvaart mag dus niet gebaseerd zijn op de groei.

Jackson illustreert hoe het wel moet, en toont een online zoekmachine, vergelijkbaar met Google. 'Ecosia' krijgt inkomsten via gesponsorde links, zoals elke andere zoekmachine. Het grote verschil is dat 80 procent van deze inkomsten gaat naar de heropbouw van het regenwoud. 
Dit vind ik een zeer goed initiatief. Er zouden meer zo'n sites moeten zijn volgens mij.

Een werkwoord dat ook telkens weer terugkomt in zijn uiteenzetting is ' investeren'. Investeren maakt productie en consumptie mogelijk, het zet aan tot consumptietoename. Dit moet vermeden worden. We moeten dus investeren op een andere manier gaan toepassen. Het is de bedoeling dat we gaan investeren in het beschermen en onderhouden van de ecologische activa waar onze toekomst op berust. 

Een aanpassing van ons systeem en ons denken is dus absoluut nodig om iets te kunnen veranderen van de huidige situatie. 
Het begint allemaal met een paar eenvoudige stappen op weg naar een economie met een doel.

Ik ga absoluut akkoord met de visie van Tim Jackson. Er moet inderdaad dringend iets gebeuren om onze planeet te redden. Ik hoop dat hij met zijn uiteenzetting veel mensen heeft kunnen inspireren en de aanzet heeft gegeven voor samenwerking tegen milieuproblematiek. Toch dringen deze dingen niet echt door bij de mensen, bij mij eerlijk gezegd ook wat minder. Ik denk er wel aan, maar ben er totaal niet mee bezig. Onze wereld/maatschappij evolueert zo snel dat ik vrees dat we al te ver zijn gekomen om dit nog allemaal op te lossen.

Benieuwd naar zijn uiteenzetting? 


http://www.ted.com/talks/tim_jackson_s_economic_reality_check?language=en#t-175913

De weggooitest

De weggooitest 

Dit is ook een zeer toffe test om te doen, en is persoonlijk, in vergelijking tot je ecologische voetafdruk te berekenen.
Mijn resultaat is als volgt:
Ik gooi meer voedsel weg dan ik denk, maar ik scoor gemiddeld. Ik ben dus niet zo slecht bezig en daar ben ik blij om.
Ik ben mij echter niet bewust van de hoeveelheid dat ik verspil, of van de energieverspilling. 
Ik eet graag restjes van de vorige dag, ik gooi zaken weg die over datum zijn als ze er niet meer goed uitzien en ik maak meestal een boodschappenlijstje. Positief dus.
Het gebeurt helaas nogal veel dat ik teveel heb gekookt, en dat verdwijnt dan meestal in de vuilnisbak. Ik gooi dus nog teveel weg en dat moet zeker nog veranderen. 

Doe zelf de test! 

http://adviesopmaat.milieucentraal.nl/MC-AoM2/MC_AoM/kb_Voedselverspilling?init=true

Ecologische voetafdruk WWF

Ik heb mijn ecologische voetafdruk berekend. Helaas is dit veel groter dan de gemiddelde Belg. Iets waar ik niet echt kan aan doen. Mijn gezin legt grote afstanden af met de auto, neemt zelden het openbaar vervoer, terwijl ik hier dus niets mee te maken heb. Ik woon op peda, 1 persoon dus en neem vaak het openbaar vervoer. Ik vind dit dus een fout beeld van mezelf. 
Ik eet 4 tot 5 keer per week vis of vlees, wat volgens mij een gezond aantal is. Zij vinden dit niet blijkbaar. Toch zal ik mijn levensstijl absoluut niet aanpassen. Ik vervuil niet, das het voornaamste. 

Bereken hier jouw ecologische voetafdruk: 

http://calculators.ecolife.be/nl/calculator/bereken-je-ecologische-voetafdruk

Slachting

Voor ons is het de normaalste zaak ter wereld dat er voedsel te verkrijgen is in de supermarkt. Maar hoe verloopt het proces om dit lekker stukje vlees in de supermarkt te zien? 
Onderstaande link bevat een filmpje die toont hoe dieren naar de slachtbank geleid worden en hoe alles er verder aan toe gaat.
Ik kon niet meer dan 1 minuut kijken want ik werd er slecht van. Ik wil niet weten hoe dieren geslacht worden, ik wil me niet schuldig voelen voor al de pijn dat deze dieren moeten ondergaan. 

http://vimeo.com/73234721

Overbevissing

Ik heb heel veel bewondering van mensen die zich inzetten voor onze wereld. Greenpeace is daar 1 van. In het onderstaande filmpje krijg je wat meer uitleg over de overbevissing, wat een zeer groot probleem is. Het brengt vele dierensoorten in gevaar, vele zijn met uitsterven bedreigd als dit zo verder blijft gaan. 
De overbevissing kan verminderen, er kan iets aan gedaan worden. Dit wordt echter bepaald door de politici, en we weten allemaal dat zo'n dingen vaak jaren kunnen duren eer er een akkoord wordt gevormd. 
Jammer genoeg...

Our Plastic Sea

Eén van de grootste milieuproblemen is zeker en vast de milieuvervuiling. Te veel mensen hebben geen respect meer voor de natuur, en denken niet na over de consequenties. 1 van deze immense gevolgen is de zware vervuiling van de oceanen. Allerlei vuiligheid of afval spoelt aan op de kusten, allemaal de mens zijn schuld. Afval dumpen is een veel goedkopere oplossing dan correcte afvalverwerking. Weerom, machtsmisbruik. Geld en winst is al wat telt, en dit ten koste van de natuur.
Ik vind deze beelden verschrikkelijk, de mens is naar mijn mening heel de aarde aan het verpesten. 

Kalfke Willy

Wij moeten eten, zoals alle andere soorten hier op aarde. De mens is de grootste consument i.v.m. vlees eten. Lieve, schattige diertjes worden afgeslacht zodat de mens een uitgebreide keuzemogelijkheid heeft. Nu eten de meeste gewoon vlees, zonder erbij na te denken wat ze precies eten. 
Ik heb een paar jaar van mijn leven paard gereden. Sindsdien eet ik uit principe geen paardenvlees. Ik ben van mening dat, als je een band opbouwt met de dieren, je ze moeilijk kan opeten.
Ik prijs me dus gelukkig dat ik niet op een boerderij of een kwekerij woon, want dan zou ik waarschijnlijk vegetarisch worden. 
Aan de andere kant, wanneer mensen vegetarisch worden om de afslachting van dieren tegen te gaan, vind ik dit niet doeltreffend. Of je nu vlees eet of niet, er zullen nog altijd veel dieren afgeslacht worden voor anderen. Een vleeseter meer of minder maakt dus echt geen verschil. 
Strijden voor een pijnloze slachting vind ik dan wel weer een goed initiatief. 

Zou jij barbecueën als je weet dat het vlees van een lief kalfje komt dat je ervoor hebt leren kennen? Laat het weten!

THE GREED SONG

Tegenwoordig willen we alsmaar meer. Macht en geld beschouwen veel mensen als het belangrijkste in hun leven. Ik geef toe, sinds dat ik een vakantiejob heb, en dus meer geld, dat ik ook veel meer zaken koop. Toch ben ik niet egoïstisch, ik geef een groot aantal van men geld uit aan cadeautjes voor anderen. 

Ik vind dat jullie dit filmpje eens moeten bekijken, om je eigen conclusies hieruit te kunnen trekken. 

Brief: Oscar et la dame Rose

Beste Sarah,

Tijdens de les hebben we een film bekeken. ik heb nog zelden zo'n ontroerende Franse film gezien. 
Aangrijpend, verrassend en aanmoedigend. Met deze woorden verwoord ik mijn mening over de film 'Oscar et la dame Rose'. 


De film gaat over Oscar, een jongetje die kanker heeft en ontdekt dat hij niet meer lang te leven heeft. Van zijn ouders moet hij niets meer hebben omdat ze bang zijn voor zijn dood. Op een dag botst hij tegen een vrouw gekleed in het roze, Rose. De ontmoeting verloopt niet bepaald goed, maar toch is ze Oscar bijgebleven. Vervolgens wil hij alleen maar praten met haar, en met veel tegenzin stemt ze in. Vanaf dit moment veranderde zijn leven voorgoed, maar ook dat van Rose. Het thema van deze film kan ik eigenlijk in 1 zin omschrijven: Hoe ga je om met lijden en met het lijden van anderen?

Ik vond het begin redelijk zielig en had niet meer echt zin om verder te kijken. Ik haat namelijk 'blètfilms' zoals ik het noem. Ik kan niet zonder a happy ending! Naarmate het eerste deel voorbij was boeide de film me meer en meer. 
Aan de hand van een paar fragmenten ga ik je de film uitleggen, zodat je hem hopelijk ook wilt bekijken! 

In een paar van de fragmenten kon ik mezelf herkennen, in anderen dan weer niet. In één iets kan ik me zeker herkennen: Oscar is niet bang van de dood. Ik ben ook niet bang voor de dood. Ik ben benieuwd naar wat er na mijn dood zal gebeuren. Trouwens, ik geloof in het lot, dus als ik te horen krijg dat ik zal sterven, zal ik het accepteren, zoals Oscar doet. Ik zal dan nog zoveel mogelijk proberen te genieten van mijn leven, en Rose zorgt ervoor dat Oscar ook deze kans krijgt. 

In een bepaald fragment, meer in het begin van de film, krijgen de ouders van Oscar te horen dat hij niet meer kan genezen en zal sterven. De ouders kunnen hier moeilijk mee omgaan en besluiten om dit te verzwijgen voor hem. Wat niet lukt aangezien Oscar aan het luistervinken was. 
Ik ga niet akkoord met de beslissing van de ouders om zo iets belangrijks te verzwijgen voor hun kind. Hij heeft recht op de waarheid, hoe hard die ook mag zijn. Bovendien, de waarheid komt altijd aan het licht. 

Het eerste fragment dat ik gekozen heb is het voorstel van Rose in verband met zijn verjaardagen. Oscar wenst dat hij oud kon worden, en alle aspecten van het leven kon meemaken zoals de pubertijd, seks, trouwen enzovoort. Rose stelt hem voor om te doen alsof iedere dag 10 jaar van zijn leven voorstelt zodat hij deze speciale ervaringen kan opdoen. Hij ontdekt dat de pubertijd een lastige periode is, meisjes ingewikkeld zijn en dat geloven in God iets goeds is. 
Ik vond dit een ontroerende scène omdat Rose zoiets doet voor hem. Zelf zou ik nooit op het idee gekomen zijn. Ze gaat heel moedig om met alles, met de confrontatie met zijn ziekte en zijn pessimisme. Zelf doe ik ook niets liever dan mensen helpen. Als personen droevig zijn, stel ik me in hun plaats. Dit mag ik echter niet te vaak doen, anders zou ik het me teveel aantrekken. 

Het tweede fragment dat ik heb gekozen is ' Peggy en Oscar'.
Peggy is het meisje waar Oscar stiekem op verliefd is. Met een duwtje in de rug van Rose leert hij haar beter kennen. Hij beleefd zijn eerste kus, iets waar hij nooit had kunnen voorstellen. Jammer genoeg maken ze daarna hun eerste ruzie mee. Dankzij een beetje hulp van Rose komt alles uiteindelijk weer goed. In gedachten trouwen hij en Peggy en zijn wereld kan niet meer stuk. 
Ik vond dit een zeer grappig en ontroerend fragment. Madame Rose doet alles voor Oscars geluk en spoort hem telkens aan. Hoop geven en hoop krijgen vind ik zeer belangrijk in ons leven. Ook liefde is voor mij onmisbaar, iets wat hij hier ook mag ervaren. 

Het derde fragment dat ik gekozen heb is de dood van Oscar. Ik heb dit fragment gekozen omdat dit zo zwaar en emotioneel was. De tranen liepen langs mijn wangen terwijl ik deze scène bekeek. Ikzelf zou zo zwaar verscheurd zijn door verdriet, ook al wist ik dat hij ging sterven. Ik heb dit fragment ook gekozen omdat dit het einde inleidde, en ik genoten had van heel de film. Het is een verhaal dat me altijd zal bijblijven, en waar ik kracht uit kan halen. Ik heb zoveel ontzag voor Rose.

In de film worden natuurlijk verschillende visies van de filmmaker duidelijk gemaakt. Met sommige ga ik akkoord, met andere dan weer niet. De visie op hoe je moet omgaan met de dood, met lijden, komt overeen met mijn visie over de dood. Ook vind ik de unieke vriendschap tussen Rose en Oscar fantastisch. 

In de film laat Rose Oscar brieven naar God schrijven, het geloof komt dus voor in dit verhaal. Persoonlijk hecht ik weinig of geen belang aan het geloof dus raakte dit mij totaal niet. Deze visie strookt dus helemaal niet met de mijne. 

Als slot wil ik nog een belangrijke boodschap meedelen. Je zou het mijn levensvisie kunnen noemen. In deze film worden we geconfronteerd met kanker, wat nog een taboe is, en met de dood. Hij is nog maar een kind, iets wat we ons niet altijd kunnen voorstellen. Zelf prijs ik me gelukkig dat ik gezond ben. Ook vind ik het belangrijker dat ik ten volle geniet van mijn leven, elke dag kan je laatste zijn. Vandaar ook mijn levensmotto: Don't worry, be happy! 

Kortom lieve vriendin, deze film is een echte aanrader! Alle aspecten van een goede film komen erin voor: humor, angst, verdriet, spanning, vriendschap en liefde. 

Tot snel! 

xxx

Eline

Hoe reageren mensen als ze met lijden geconfronteerd worden?

Lijden kan onverwachts komen, maar ook aangekondigd ( bv. euthanasie.)
Vaak stellen we onszelf dan 1 grote vraag: WAAROM? 
Gelovigen in onze streken zijn sterk verminderd, maar degene die nog gelovig zijn, zijn misschien al wat kritischer geworden doorheen de tijd. 
Lijden kan hiervan 1 van de oorzaken zijn. Waarom zou God zo'n dingen toestaan? Waarom helpt hij niet, waarom is hij er niet voor je? 
Een gelovige jonge man vertelt over de invloed van lijden op zijn geloof in het onderstaande fragment. 

http://www.checkpointtv.be/v/met-vallen-en-opstaan/

Tegenwoordig is het islamisme een veel voorkomend begrip dat je hoort in de media. De wreedheid van zulke taferelen shockt mij enorm. Mensen die kinderen en vrouwen mishandelen, waar gaat dit naartoe? 
In sommige gevallen worden mensen nog meer gestimuleerd om iets te bereiken, en dit doen ze in het teken van hun geloof. 
In dit filmpje verklaart een gemartelde vrouw dat Allah zal zegevieren en ze daarvoor zal vechten.

https://www.youtube.com/watch?v=nmkDYbX0bo8

Toch kunnen veel mensen hun lijden niet verwerken. In deze gevallen komt het woord 'zelfdoding' vaak voor. Doodgaan lijkt de enige oplossing. Ik begrijp dit volledig. Vaak krijgen ze de kans niet om hun lijden goed te kunnen verwerken, omdat er nooit geen einde aan komt. Een passend voorbeeld hierbij is het trieste verhaal van Amanda Tott, een tiener die zo hard werd gepest en tenslotte zelfmoord pleegde. 
Dit ingrijpende filmpje vertelt er iets meer over: 

https://www.youtube.com/watch?v=vOHXGNx-E7E


Tegenwoordig speelt sociale media een heel grote rol in ons leven. Je kan je gevoelens, gedachten, foto's enz. delen. 
Ik kwam op Het Laatste Nieuws een zeer interessant artikel over lijden en Twitter tegen. 
Een vrouw die plots weduwe is geworden gebruikt Twitter als manier om te rouwen. Ikzelf vind dit persoonlijk absurd, maar zo krijgt ze inderdaad wel veel steun, wat je nodig hebt in deze situaties. 
Dit is de link van het artikel: 

http://www.hln.be/hln/nl/960/Buitenland/article/detail/2180848/2015/01/13/Twitterende-weduwe-Eliza-zet-mensen-aan-het-denken.dhtml?utm_campaign=socialredactie&utm_content=nieuws&utm_medium=Social&utm_source=hootsuite

Kom mij maar halen

Wanneer we tijdens de les met het thema 'lijden' begonnen, herinnerde ik me direct een reportage dat ik 2 jaar geleden heb gezien tijdens een godsdienstles. 
De film vertelt over de laatste dagen van Bart, een terminale patiënt. Hij verkoos palliatieve sedatie over euthanasie. 
De film is verschrikkelijk emotioneel, hartverscheurend maar terwijl ook zeer ontroerend. Bart laat zijn hoofd niet hangen, zijn positieve ingesteldheid is iets wat me altijd bij zal blijven. Ik heb verschrikkelijk veel gehuild tijdens het bekijken van deze reportage. Ik wil deze reportage in de kijker zetten. Het vertelt veel over hoe men moet omgaan met lijden.

Zelf weet ik niet hoe ik met zo'n situatie zou moeten omgaan als ouder. Ik heb nog geen dierbare familieleden verloren in de laatste jaren, en weet dus niet echt hoe het voelt om iemand te verliezen. Ik weet niet of ik het zou aankunnen om mijn kind iedere dag een beetje meer te zien doodgaan. Aan de andere kant is dit in het eigenbelang voor de persoon die ziek is. Hoe minder ze moeten lijden, hoe beter. Het geeft je ook de kans om afscheid te nemen van die persoon, iets waar veel mensen de kans niet voor krijgen. 

Dus, als je even tijd hebt, zeker eens bekijken! 

Before I die

Op Delicious vond ik enkele interessante Youtube-links. Dit is er één van:

https://www.youtube.com/watch?v=vc3mkG21ob4

Dit is de trailer van de film 'The Bucket List'. Het verhaal bevat twee oudere mannen ( 1 van de acteurs in Morgan Freeman!) en een lijstje met zaken die ze willen doen voor ze doodgaan. 

Ik vind dit echt een fantastisch idee. Sommige mensen zakken in een diepe put als ze het slechte nieuws horen, en raken er niet meer uit. 

Ikzelf ga men best doen om me neer te leggen bij men lot, en om nog van mijn laatste dagen te genieten. 

Ikzelf heb ook een kleine lijst gemaakt: 

1) Parachute springen, bungeespringen

2) Getrouwd zijn en kinderen hebben

3) Naakt gezwommen hebben

4) Zo zwaar uitgaan dat ik niets meer herinner

5) Een vliegtuig of helikopter besturen

6) In een Ferrari rijden

7) Racen

8) Pitbull ontmoeten

9) Wereldreis maken

10) Een boot kopen

When I'm gone

Alhoewel ik hoop dat ik nog een gelukkig, gezond en lang leven mag leiden, denk ik toch af en toe na over mijn toekomstige begrafenis.
In mijn leven heb ik gelukkig nog zelden naar begrafenissen moeten gaan, en maar 1 familielid verloren. Toch weet ik daar niks meer van, ik was te klein.
Wel weet ik dat ik altijd depressief word van uitvaarten. 
Op mijn begrafenis wil ik dit koste wat het kost vermijden. 
Ik wil een uitvaart, met mooie liedjes die over de dood gaan, maar die niet droevig zijn. Vervolgens wil ik een receptie en een bijeenkomst van mijn dierbaren. Iemand verliezen is zwaar, maar je moet uit de put raken. Met mijn begrafenis wil ik al dat duwtje geven. Mensen het gevoel geven dat ik op een betere plaats ben, en dan ik vooral wil dat zij verdergaan met hun leven en gelukkig worden. Dit maakt mij gelukkig.
Dit zijn twee liedjes die ik zeker wil horen op mijn uitvaart:

Is er leven na de dood?

Is er leven na de dood? Een vraag die iedereen gedurende zijn hele leven wel eens bezighoudt. Tot nu toe zijn er nog geen bewijzen dat leven na de dood mogelijk is. Toch kan mysterie af en toe geen kwaad, want ik zou niet weten hoe de mensheid zou reageren op treffend bewijs van een hemel of een hel. 

Zelf geloof ik hard in het leven na de dood. Wat is het nut van leven, hard werken, pijn lijden, en dan gewoon te sterven? Ik hoop gewoon dat hierna nog iets is. Ik wil mijn kinderen nog zien, en waken over hun als ik gestorven ben. Ik wil mijn kleinkinderen zien groeien, trouwen enz. Dit klinkt waarschijnlijk zeer ongeloofwaardig, maar ik zou me niets anders kunnen wensen. 

Ik geloof bovendien ook de getuigenissen van mensen die een doodervaring hebben gehad en vervolgens wit licht zagen. 

Leven na de dood betekent voor mij ook voortleven in het hart van de mensen die je achtergelaten hebt. 

Scholen kunnen beter stoppen met huiswerk

Op de site Delicious van Vives Tielt stonden er een paar artikels uit het tijdschrift 'Klasse'. We kregen de opdracht 1 van deze webbronnen te gebruiken en onze mening erover te vormen op deze blog. 
Ik zal echter alle drie de bronnen bespreken omdat ze mij zo aanspreken. 

Artikel: http://www.klasse.be/ouders/35892/opinie-scholen-kunnen-beter-stoppen-met-huiswerk/

In het derde artikel wil men dat het huiswerk afgeschaft wordt. Dit is natuurlijk de grootste wens van alle schoolgaande kinderen. Zelf vond ik huiswerk ook redelijk vervelend, je kwam thuis van een hele dag school en moest hierna nog studeren of huiswerk maken. Bovendien hebben de meeste ouders niet veel tijd en kunnen ze ook niet echt helpen. 

Zelf vind ik dus ook dat huiswerk afgeschaft mag worden. Ik vind contractwerk dan wel belangrijk. De kinderen moeten werkjes krijgen in het begin van het jaar die met de leerstof te maken hebben. Ze mogen zelf kiezen wanneer ze het maken, maar het moet binnen een bepaalde termijn gemaakt worden. Dit zorgt voor minder stress bij de leerlingen, en bij de ouders. 

Het is wel het beste dat de mening van de ouders zelf ook wordt gevraagd. Huiswerk is toch iets dat ervoor zorgt dat de kinderen zelfs na school nog bezig zijn met de leerstof, en het zo beter kunnen toepassen. 

Je mag kinderen op zo'n jonge leeftijd nog niet teveel stress bezorgen. Dit kan negatieve gevolgen hebben op het kind. Er kan misschien wel nog huiswerk gegeven worden, maar het moet volgens mij zeker en vast beperkt worden. Later moeten ze nog meer leren, dus laat ze nog even ontspannen en genieten van hun vrije tijd als kind. 

Het praktisch ethisch model 

Het praktisch ethisch model bestaat uit negen elementen. Ik zal deze elementen toepassen op dit artikel. 

1.   Twee voorwaarden

·         Grondhouding aannemen: een belangrijk kenmerk hierbij is ‘empathie’. In dit artikel komt dit zeker voor, er is empathie tussen de ouders en de leerlingen. Kinderen hebben vaak de hulp van ouders nodig bij hun huiswerk, maar dit is niet altijd evident. Ouders hebben vaak de tijd niet om even bij te springen. Dit zorgt voor druk en stress, zowel bij de kinderen als bij de ouders. De kinderpsychiaters leven met de kinderen mee, op zo’n jonge leeftijd al stress hebben is allesbehalve oké.

·         Dialoog voeren: In dit artikel komen alleen de twee psychiaters aan het woord, er is dus geen sprake van dialoog.

2.   Vier aandachtspunten:  

·         Situatie analyseren: De psychologen beschikken hier over voldoende voorkennis en hetgeen wat ze verklaren kan worden beschouwd als volwaardige, betrouwbare informatie. Ze zijn van mening dat huiswerk niet altijd positieve gevolgen heeft. Huiswerk is vaak een grote oorzaak van stress bij kinderen.

·         Zoeken naar handelingsmogelijkheden: We bekijken de opties, hoe kunnen we ervoor zorgen dat huiswerk geen stress meer veroorzaakt? Één van de psychiaters, Danckaerts, verklaart dat men huiswerk op het einde van de schooldag kan geven, om de les mee af te sluiten. Kinderen zouden alleen creatieve opdrachtjes mee naar huis mogen krijgen.  

·         Motieven verhelderen: De standpunten die de psychiaters innemen zijn zeer duidelijk. Ze wensen dat huiswerk stopt met het veroorzaken van stress bij kinderen en zoeken naar alternatieven.

·         Effecten inschatten: Huiswerk heeft wel degelijk nog voordelen. Kinderen leren zelfstandig omgaan met werk en leren plannen. Indien dit niet meer zou gebeuren bestaat de kans dat kinderen in hogere studies het moeilijker zullen hebben met deze zaken.

3.   Drie evaluatiemomenten

·         Intuïties uitspreken: Kinderen wensen dat huiswerk verdwijnt. Ze ondergaan ook verschillende nadelen van het geven van huiswerk. Stress, prestatiedruk, spanningen met de ouders enz. Als ik terugblik op mijn jeugd, weet ik dat deze zaken echt serieus zijn, zelf heb ik dit ook ondervonden.

·         Normen verduidelijken: Volgens hen moeten kinderen meer vrije tijd hebben zodat ze zich ten volle kunnen ontplooien, zonder al te veel prestatiedruk.

·         Waarden evalueren: Het is belangrijk dat men over waarden kan communiceren, iedere persoon heeft tenslotte een persoonlijk waardenpakket. Door het verminderen/ afschaffen van huiswerk zal er dus veel meer tijd vrijgemaakt kunnen worden om hierover te communiceren. 

Kleuters na school of minder leefloon

Op de site Delicious van Vives Tielt stonden er een paar artikels uit het tijdschrift 'Klasse'. We kregen de opdracht 1 van deze webbronnen te gebruiken en onze mening erover te vormen op deze blog. 
Ik zal echter alle drie de bronnen bespreken omdat ze mij zo aanspreken. 

Artikel: http://www.klasse.be/ouders/29599/kleuter-naar-school-of-minder-leefloon/

In het tweede artikel wil Geert Versnick een deel van het leefloon van ouders afnemen als ze hun kind(eren) niet naar de kleuterklas studeren. Wat ik me hierbij afvraag is: waarom mensen straffen als het in de wet staat dat we voor ons 6 jaar niet leerplichtig zijn? 

Het klopt inderdaad ook dat de kleuterklas essentieel is voor de verdere ontwikkeling van de kinderen. Ouders kiezen zelf of ze hun kind naar school sturen of niet. Het is dan een betere oplossing om de ouders te stimuleren dan om ze te straffen voor hun beslissing.

Persoonlijk vind ik dat je als ouder beter je kind naar de kleuterklas stuurt. Je moet handelen in het belang van je kind, niet van jezelf. Je kind kan een grote leerachterstand oplopen door niet naar school te gaan. 

Het is veel te drastisch om een deel van het leefloon af te nemen. Het is trouwens tegenstrijdig met de wet. Ik hoop dat ze luisteren naar Pascal Smets en ouders beginnen stimuleren om hun kinderen naar school te sturen. 

Zou jij je kind naar school sturen of juist niet? Laat een reactie achter! 

Nederlands verplicht op de speelplaats?

Op de site Delicious van Vives Tielt stonden er een paar artikels uit het tijdschrift 'Klasse'. We kregen de opdracht 1 van deze webbronnen te gebruiken en onze mening erover te vormen op deze blog. 
Ik zal echter alle drie de bronnen bespreken omdat ze mij zo aanspreken. 

Het eerste artikel gaat over het al dan niet verplichten van Nederlands op de speelplaats.
Hier vind u het artikel: http://www.klasse.be/archief/nederlands-verplicht-op-de-speelplaats/

Ik vind dat ze het spreken van Nederlands niet mogen verplichten. Het klopt dat sommige kinderen een leerachterstand kunnen krijgen door onvoldoende kennis van het Nederlands, maar dit kan opgelost worden. Tegenwoordig zijn er in bijna elke school zorgcoördinators, die kinderen helpen die het wat moeilijker hebben.
Kinderen die hun eigen moedertaal niet mogen spreken, zullen zich niet gewaardeerd voelen, ze zullen het gevoel hebben dat ze buitengesloten worden. Dit kan zeer negatieve gevolgen hebben, voor zichzelf en voor hun leergedrag.
Scholen zouden dit moeten beschouwen als een rijkdom. Als een kind een andere taal spreekt, kan dit leerrijk zijn voor andere kinderen. Het is trouwens alleen maar op de speelplaats dat een andere taal kan gesproken worden. De kinderen spelen dan, kunnen zich ontspannen. Als je jezelf al niet meer mag zijn op de speelplaats, waar gaat dit dan naar toe?
Ik ben van mening dat ze het Nederlands niet mogen opdringen op de speelplaats. Bovendien spreken de leerlingen toch ook West-Vlaams? Dit is ook geen standaardnederlands. We beschouwen onze taal als een deel van onze identiteit, dat mogen we dus zeker niet afnemen van elkaar.

En jij? Wat vind jij hiervan? Laat het me zeker weten!

Waarden in het onderwijs

Toen ik de cursus van RZL aan het overlopen was kwam ik een interessante vraag tegen die ook over dit thema gaat. Wat zijn de belangrijkste waarden in het onderwijs?

Uit mijn vorige berichten is ondertussen wel duidelijk gemaakt dat 'respect' voor mij op nummer 1 staat. Ook dit geldt voor de waarden in het onderwijs. 

Je moet respect hebben voor je leerlingen en hun ouders, je collega's en het hoofd van de school. Meer hierover in mijn vorige berichten. 

Samenwerking vind ik de tweede belangrijkste waarde in het onderwijs. Als leerkracht moet er een goede interactie zijn tussen jij en de kinderen. Door samen te werken bereik je veel meer dan door tegen te werken. Ook is goede samenwerking noodzakelijk onder collega's. Op vergaderingen, deliberaties enz. moeten de leerkrachten tot een goed besluit kunnen komen. Als er personen zich respectloos gedragen kan er geen goede samenwerking zijn. Deze twee waarden zijn dus zeker met elkaar verbonden, ze beïnvloeden elkaar. 

Als men deze waarden niet belangrijk vind, kan dit pestgedrag op de werkvloer veroorzaken. Dit willen we natuurlijk niet. 

Ook als beginnende leerkracht of als stagaire zal je zelfzekerder zijn als je mentor respect toont voor jou, en ook omgekeerd. Als je echter merkt dat de leerkracht roddelt over de kinderen ( = respectloos) zal dit wederzijdse respect ver te zoeken zijn. 

Wederom, respecteer elkaar!

Wat is de belangrijkste waarde in onze samenleving?

Er zijn veel verschillende waarden in onze samenleving, waarden die noodzakelijk zijn om tot een goed evenwicht te komen. Waarden zoals respect, liefde, kennis, tolerantie enzovoort. Maar niet iedereen vind elke waarde even belangrijk. Wat is dan de belangrijkste waarde in onze samenleving? 

Ik hoop dat de meeste mensen ermee akkoord gaan dat de belangrijkste waarde 'respect' is. Zonder respect voor elkaar, de natuur, bepaalde zaken en handelingen, raken we niet ver. Als je geen respect toont voor elkaar is er geen goede samenwerking mogelijk en sta je er alleen voor. We moeten tenslotte samenwerken om dingen te bereiken in ons leven. Als we oorlog willen voorkomen en het leven draaglijk maken voor iedereen, is er respect nodig. Je moet personen accepteren en een respectvolle houding hebben tegenover anderen. Natuurlijk kan je niet voor iedereen respect hebben ( bijvoorbeeld misdadigers). 

In de huidige samenleving hebben steeds minder mensen respect voor elkaar. Ze worden egoïstisch, stellen zich boven anderen en ontwikkelen haatgevoelens. Dit is jammer, want zo ziet de toekomst er niet bepaald rooskleurig uit. 

Sommigen doen echt hun best om 'respect' aandacht te geven, deze waarde te benadrukken. Zoals de mensen van De Lijn. Velen hebben slechte ervaringen met deze vervoersmaatschappij ( ikzelf ook), maar het is tijd eens een andere kant van deze vervoersmaatschappij te bekijken. 
Ik raad jullie ten zeerste aan om dit artikel hieronder te lezen, het is zeker de moeite waard. Ik vind het een prachtig initiatief van De Lijn, zo'n mensen moeten er meer zijn! 


http://www.respectopdelijn.be/hoe-omgaan-met-diversiteit 

Mijn persoonlijke waarden

Zoals ik al vermeldde in mijn vorig bericht, was het de bedoeling dat we als voorbereiding van de les onze persoonlijke waardenschaal opstelden. We konden dit doen aan de hand van een test op het internet. 

Mijn resultaten zien er als volgt uit: 
1. Respect
2. Familie
3. Geld
4. Vriendschap
5. Gezondheid

Ik vind respect voor anderen zeer belangrijk. Ik vind dit ook iets noodzakelijks in ons leven. Wat is een wereld zonder respect? Jammer genoeg zijn er heel wat mensen die elkaar niet kunnen appreciëren en geen respect hebben voor anderen of wat ze doen. In het onderwijs is dit ook een belangrijke factor. Je moet respect hebben voor de kinderen, respectvol omgaan met hun en de ouders. Ook respect tussen collega's is belangrijk, anders kan er pestgedrag voorkomen op de werkvloer. De persoon waarvoor je hier het meeste respect voor moet hebben, is de directeur/directrice. Het kan zijn dat je niet bepaald goed overeenkomt, maar deze persoon regelt alles op vlak van school. Het is een moeilijke job, die veel inspanning vergt. 

Bij de meeste personen staat familie op nummer 1. Bij mij is dit niet zo, en er is een goede reden voor. Ik heb al veel problemen gehad thuis, en mijn jeugd was allesbehalve plezierig. Dit draagt zijn sporen na. Ik trek mijn plan, en alhoewel ik vind dat familie belangrijk is, ben ik toch van mening dat niet alle familieleden evenveel voor je kunnen betekenen. 

Ik ben nooit verwend geweest, groeide op in een gezin waar er hard gewerkt moest worden voor een goed inkomen. Dit zorgt ervoor dat ik zuinig omga met geld, het is zeer belangrijk voor me. Nu dat ik zelf kan werken voor mijn geld, ben ik wel veer minder zuinig. Dingen waar ik vroeger alleen maar van kon dromen, kan ik nu doen of kopen. Dit geeft een zeer bevredigend en gelukzalig gevoel. Geld maakt mij wel gelukkig. 

Ik heb nooit veel vrienden gehad, maar dat is een tijde geleden enorm veranderd. Ik ben opener en socialer geworden, ik geniet veel meer van mijn leven. Daarom vind ik vriendschap nu veel belangrijker dan vroeger. Je hebt vrienden nodig, ze maken je bestaan veel plezieriger en steunen je wanneer het moet. Dus aan al mijn vrienden die dit lezen...Dankjewel! Zonder hun zou ik de persoon die ik nu ben, niet zijn. 

Ook al staat gezondheid maar op de vijfde plaats, toch is het iets dat enorm belangrijk is. Je hebt niet veel aan het leven als je niet in goede gezondheid verkeert. Elk jaar prijs ik mezelf gelukkig dat ik gezond ben, en wens ik dit ook anderen toe op Nieuwjaar. Ik heb veel respect voor mensen die (ongeneeslijk) ziek zijn, en toch nog alles doen om van hun leven te kunnen genieten of dat van anderen beter te maken. En ook chapeau voor de mensen die er alles aan doen om ziektes te bestrijden en zieke personen de kans geven om hun droom te laten uitkomen.