Brief: Oscar et la dame Rose

Beste Sarah,

Tijdens de les hebben we een film bekeken. ik heb nog zelden zo'n ontroerende Franse film gezien. 
Aangrijpend, verrassend en aanmoedigend. Met deze woorden verwoord ik mijn mening over de film 'Oscar et la dame Rose'. 


De film gaat over Oscar, een jongetje die kanker heeft en ontdekt dat hij niet meer lang te leven heeft. Van zijn ouders moet hij niets meer hebben omdat ze bang zijn voor zijn dood. Op een dag botst hij tegen een vrouw gekleed in het roze, Rose. De ontmoeting verloopt niet bepaald goed, maar toch is ze Oscar bijgebleven. Vervolgens wil hij alleen maar praten met haar, en met veel tegenzin stemt ze in. Vanaf dit moment veranderde zijn leven voorgoed, maar ook dat van Rose. Het thema van deze film kan ik eigenlijk in 1 zin omschrijven: Hoe ga je om met lijden en met het lijden van anderen?

Ik vond het begin redelijk zielig en had niet meer echt zin om verder te kijken. Ik haat namelijk 'blètfilms' zoals ik het noem. Ik kan niet zonder a happy ending! Naarmate het eerste deel voorbij was boeide de film me meer en meer. 
Aan de hand van een paar fragmenten ga ik je de film uitleggen, zodat je hem hopelijk ook wilt bekijken! 

In een paar van de fragmenten kon ik mezelf herkennen, in anderen dan weer niet. In één iets kan ik me zeker herkennen: Oscar is niet bang van de dood. Ik ben ook niet bang voor de dood. Ik ben benieuwd naar wat er na mijn dood zal gebeuren. Trouwens, ik geloof in het lot, dus als ik te horen krijg dat ik zal sterven, zal ik het accepteren, zoals Oscar doet. Ik zal dan nog zoveel mogelijk proberen te genieten van mijn leven, en Rose zorgt ervoor dat Oscar ook deze kans krijgt. 

In een bepaald fragment, meer in het begin van de film, krijgen de ouders van Oscar te horen dat hij niet meer kan genezen en zal sterven. De ouders kunnen hier moeilijk mee omgaan en besluiten om dit te verzwijgen voor hem. Wat niet lukt aangezien Oscar aan het luistervinken was. 
Ik ga niet akkoord met de beslissing van de ouders om zo iets belangrijks te verzwijgen voor hun kind. Hij heeft recht op de waarheid, hoe hard die ook mag zijn. Bovendien, de waarheid komt altijd aan het licht. 

Het eerste fragment dat ik gekozen heb is het voorstel van Rose in verband met zijn verjaardagen. Oscar wenst dat hij oud kon worden, en alle aspecten van het leven kon meemaken zoals de pubertijd, seks, trouwen enzovoort. Rose stelt hem voor om te doen alsof iedere dag 10 jaar van zijn leven voorstelt zodat hij deze speciale ervaringen kan opdoen. Hij ontdekt dat de pubertijd een lastige periode is, meisjes ingewikkeld zijn en dat geloven in God iets goeds is. 
Ik vond dit een ontroerende scène omdat Rose zoiets doet voor hem. Zelf zou ik nooit op het idee gekomen zijn. Ze gaat heel moedig om met alles, met de confrontatie met zijn ziekte en zijn pessimisme. Zelf doe ik ook niets liever dan mensen helpen. Als personen droevig zijn, stel ik me in hun plaats. Dit mag ik echter niet te vaak doen, anders zou ik het me teveel aantrekken. 

Het tweede fragment dat ik heb gekozen is ' Peggy en Oscar'.
Peggy is het meisje waar Oscar stiekem op verliefd is. Met een duwtje in de rug van Rose leert hij haar beter kennen. Hij beleefd zijn eerste kus, iets waar hij nooit had kunnen voorstellen. Jammer genoeg maken ze daarna hun eerste ruzie mee. Dankzij een beetje hulp van Rose komt alles uiteindelijk weer goed. In gedachten trouwen hij en Peggy en zijn wereld kan niet meer stuk. 
Ik vond dit een zeer grappig en ontroerend fragment. Madame Rose doet alles voor Oscars geluk en spoort hem telkens aan. Hoop geven en hoop krijgen vind ik zeer belangrijk in ons leven. Ook liefde is voor mij onmisbaar, iets wat hij hier ook mag ervaren. 

Het derde fragment dat ik gekozen heb is de dood van Oscar. Ik heb dit fragment gekozen omdat dit zo zwaar en emotioneel was. De tranen liepen langs mijn wangen terwijl ik deze scène bekeek. Ikzelf zou zo zwaar verscheurd zijn door verdriet, ook al wist ik dat hij ging sterven. Ik heb dit fragment ook gekozen omdat dit het einde inleidde, en ik genoten had van heel de film. Het is een verhaal dat me altijd zal bijblijven, en waar ik kracht uit kan halen. Ik heb zoveel ontzag voor Rose.

In de film worden natuurlijk verschillende visies van de filmmaker duidelijk gemaakt. Met sommige ga ik akkoord, met andere dan weer niet. De visie op hoe je moet omgaan met de dood, met lijden, komt overeen met mijn visie over de dood. Ook vind ik de unieke vriendschap tussen Rose en Oscar fantastisch. 

In de film laat Rose Oscar brieven naar God schrijven, het geloof komt dus voor in dit verhaal. Persoonlijk hecht ik weinig of geen belang aan het geloof dus raakte dit mij totaal niet. Deze visie strookt dus helemaal niet met de mijne. 

Als slot wil ik nog een belangrijke boodschap meedelen. Je zou het mijn levensvisie kunnen noemen. In deze film worden we geconfronteerd met kanker, wat nog een taboe is, en met de dood. Hij is nog maar een kind, iets wat we ons niet altijd kunnen voorstellen. Zelf prijs ik me gelukkig dat ik gezond ben. Ook vind ik het belangrijker dat ik ten volle geniet van mijn leven, elke dag kan je laatste zijn. Vandaar ook mijn levensmotto: Don't worry, be happy! 

Kortom lieve vriendin, deze film is een echte aanrader! Alle aspecten van een goede film komen erin voor: humor, angst, verdriet, spanning, vriendschap en liefde. 

Tot snel! 

xxx

Eline